ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΔΡΑ.ΜΠΡΑΒΟ !!!!

(Αναδημοσίευση απο το blog "κουρδιστό πορτοκάλι")
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος επέστρεψε το δώρο της ισραηλινής πρεσβείας και ευχαρίστησε τον Πρέσβη με την ακόλουθη επιστολή (το πρωτότυπο κείμενο είναι γραμμένο στην αγγλική):

«Αγαπητέ Κύριε Πρέσβη,

σας ευχαριστώ για τις τρεις φιάλες κρασιού που μου στείλατε ως δώρο εορτών. Εύχομαι σε σας, την οικογένειά σας και σε καθέναν στην Πρεσβεία σας ευτυχισμένο τον καινούργιο χρόνο. Υγεία και πρόοδος σε όλους σας.

Δυστυχώς παρατήρησα ότι το κρασί που στείλατε, έχει παραχθεί στα Υψώματα του Γκολάν. Έχω διδαχθεί απ’ όταν ήμουν πολύ νέος να μην κλέβω και να μην δέχομαι τα προϊόντα κλοπής. Γι’ αυτό δεν είναι δυνατόν να δεχθώ αυτό το δώρο και πρέπει να σας το επιστρέψω. Όπως γνωρίζετε, η χώρα σας κατέχει παρανόμως τα Υψώματα του Γκολάν τα οποία ανήκουν στην Συρία σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο αλλά και με πολυάριθμες αποφάσεις της Διεθνούς Κοινότητας. Με την ευκαιρία αυτή εκφράζω την ελπίδα μου ότι το Ισραήλ θα βρει ασφάλεια εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων του και οι τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον του ισραηλινού εδάφους από τη Χαμάς ή οποιονδήποτε άλλον θα περιοριστούν και θα πάψουν οριστικά αλλά ελπίζω επίσης ότι η κυβέρνησή σας θα σταματήσει να εξασκεί πολιτική συλλογικής τιμωρίας η οποία εφαρμόστηκε σε μαζική κλίμακα από τον Χίτλερ και τις στρατιές του. Πράξεις όπως αυτές που συμβαίνουν τούτες τις μέρες από τους ισραηλινούς στρατιωτικούς στη Γάζα μας θυμίζουν ολοκαυτώματα όπως εκείνα των Καλαβρύτων, του Δοξάτου ή του Διστόμου και οπωσδήποτε εκείνο του γκέτο της Βαρσοβίας. Με αυτές τις σκέψεις, επιτρέψτε μου να σας εκφράσω τις καλύτερες ευχές μου για εσάς, τον ισραηλινό λαό και όλους τους λαούς της δικής μας περιοχής του κόσμου.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΥΓΕΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ 2009

Ενάντια στη φτώχεια και τον εξευτελισμό !

Το σύνολο των ΜΜΕ μιλά εκτεταμένα μάλιστα για την επερχόμενη νέα οικονομική κρίση, η οποία έχει δημιουργήσει μεγάλες πληγές παγκοσμίως .
Οι πολίτες κυριολεκτικά ασφυκτιούν και οι κυβερνώντες δείχνουν ότι είναι «πολύ μικροί» έως ανίκανοι , για να αντιμετωπίσουν αυτόν τον κίνδυνο. Σαν χώρα ,πρέπει να επισημάνω, ότι δεν έχουμε επηρεαστεί ακόμα από αυτή την νέα παγκόσμια, αλλά από άλλη δική μας , εγχώρια κρίση. Η κυβέρνηση ,είναι πασιφανές, δεν μπορεί να λειτουργήσει προληπτικά, να θωρακίσει την πραγματική οικονομία , και ως συνήθως…. ακολουθεί τις εξελίξεις. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας ,γείτονές μας, συμπολίτες μας οι οποίοι είτε γιατί δεν υπάρχει μεροκάματο είτε γιατί δεν φτάνει για τις πρωτογενείς τους ανάγκες , αδυνατούν ή καθυστερούν να πληρώσουν ακόμα και δάνεια στα οποία οδηγήθηκαν για να αποκτήσουν την στέγη της οικογενείας τους. Στην μικρή κοινωνία την οποία ζούμε, γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες τέτοιων ομολογιών. Όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει με τους πλειστηριασμούς σε σπίτια, αυτοκίνητα καθώς επίσης και με τις ακάλυπτες επιταγές. Οι πλούσιοι ,και στη συγκεκριμένη περίπτωση οι τράπεζες, αφήνονται να γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί , στο έλεος του Θεού, φτωχότεροι!
Είναι ορατό και το τίμημα και οι συνέπειες που μας αναλογούν από το υπάρχον αλλά και από το επερχόμενο οικονομικό «τσουνάμι». Το γεγονός όμως ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να ανταποκριθεί , να προβλέψει, ή ολιγωρεί δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να καθιστά απλό παρατηρητή την τοπική κοινωνία και ιδιαίτερα τη Δημοτική Αρχή.
Οι Δημοτικοί Άρχοντες είναι οι άνθρωποι που είναι σε άμεση επαφή με τον πολίτη. Έχουν υποχρέωση να γνωρίζουν τα προβλήματά του, και εφόσον δεν μπορούν ως μη ικανοί ή αναρμόδιοι να τα λύσουν, μπορούν να τα απαλύνουν.
Πρόσφατα, στην πόλη μας, είδε το φως της δημοσιότητας ,επιστολή συμπολίτη μας ο οποίος εντόπισε και επεσήμανε το πρόβλημα των αστέγων στο Δημοτικό Συμβούλιο. Καμία δράση , καμία αντίδραση μέχρι τώρα, καίτοι στην πόλη υπάρχει η Στέγη Αγάπης της Μητροπόλεως μας! Αυτού του είδους οι ανάγκες με τον καιρό και λόγω των κρίσεων αυξάνονται. Ο Δήμος πρέπει κατ’ αρχήν να καταγράψει , και στη συνέχεια να αντιμετωπίσει, να δείξει τις κοινωνικές του ευαισθησίες και τον πολιτισμό του έμπρακτα στους συμπολίτες μας. Αντί να δέχεται δωρεές τύπου ρομποτικού κάδου, ο οποίος είναι μεν πρωτοποριακός αλλά ασύμφορος οικονομικά και μη λειτουργικός για όλη την πόλη, αντί να πληρώνει και φιέστες για τη δωρεά, να ιδρύσει «Ταμείο Αλληλεγγύης για τους ενδεείς» συμπολίτες μας.
Κάθε χρόνο ο Δήμος χορηγεί μικρά βοηθήματα, από τον προϋπολογισμό του , σε φτωχές οικογένειες ή αναξιοπαθούντα πρόσωπα. Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να μοιράζει οικονομικά βοηθήματα σε όλους τους οικονομικά αδύναμους . Μπορεί όμως και πρέπει να μοιράζει σε πολύ περισσότερους! Μπορεί και πρέπει να συμπαρασταθεί στις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού. Να απευθυνθεί και να δώσει κίνητρα (έννομοι τρόποι υπάρχουν)στους εύπορους και ιδιαιτέρως ευαισθητοποιημένους συμπολίτες μας, τις πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στην πόλη, να συνεργαστεί με την Μητρόπολη η οποία έχει ήδη τέτοιου είδους δραστηριότητα, τα ιδρύματα, να συγκεντρώσει είδη πρώτης ανάγκης και να τα χορηγεί , δωρεάν ή με μικρό συμβολικό τίμημα, σε όσους πραγματικά έχουν ανάγκη.
Στις μέρες μας, υπάρχουν πάρα πολλοί αναξιοπαθούντες, άνεργοι οικογενειάρχες, μονογονεϊκές οικογένειες, άποροι , πολύτεκνοι, χαμηλοσυνταξιούχοι οι οποίοι περιμένουν, από αυτούς που μπορούν ,να τους προσφέρουν λίγη ζεστασιά και φροντίδα που δεν μπορεί πια να τους προσφέρει η ζωή.
«Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται» λέει μεταξύ άλλων ο προφήτης Δανιήλ.

Βουνό : Από πρόβλημα, πνεύμονας για την πόλη.

Είναι πάρα πολλές οι προκλήσεις για όποιον θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με την πόλη μας. Το βουνό για παράδειγμα δεν είναι μια πολύ μεγάλη πρόκληση μόνο γι’ αυτόν που θέλει να δημιουργήσει κάτι για το κοινό καλό ,είναι το ίδιο μεγάλη και γι’ αυτούς που ορέγονται μέγαρα και πολυκατοικίες. Και μη φανταστείτε ότι αυτοί είναι λίγοι ή «μικροί»! Είναι σε όλους γνωστό, ότι υπάρχει ήδη μία υπόθεση η οποία «τρέχει» στα δικαστήρια, για καταπάτηση οικοπέδων στην Αιξωνή ,με αρκετούς και «επώνυμους» κατηγορουμένους. Είναι επίσης γνωστό ότι αυτή η υπόθεση είναι η κορυφή του παγόβουνου.

Εκατοντάδες είναι οι καταπατητές οι οποίοι δεν χαρακτηρίζονται παρά μόνο από απληστία. Εκατοντάδες ακόμα ιδιοκτήτες με τίτλους ιδιοκτησίας , άλλοι κατάφεραν να δουν και άλλοι να μη δουν τα οικόπεδά τους εντός σχεδίου ,σε κάποιες περιπτώσεις ίσως και με αμφισβητούμενες διαδικασίες. Δεκάδες επίσης οι καταπατητές οι οποίοι δεν έχουν παρά μόνο ένα μικρό παράπηγμα το οποίο μάλιστα το χρησιμοποιούν ως κύρια , μόνιμη κατοικία για να στεγάσουν την οικογένειά τους, χωρίς ηλεκτρικό και το σημαντικότερο χωρίς νερό. Είναι άνθρωποι οι οποίοι όντως δεν έχουν «στον ήλιο μοίρα» . Εναποθέτουν τις ελπίδες τους στους επιτήδειους υποψηφίους δημάρχους ,οι οποίοι αποσπούν με υποσχέσεις την ψήφο τους και τους κρατούν ομήρους σχεδόν 50 χρόνια τώρα.

Το θέμα είναι πολύπλευρο! Η απόφαση να ασχοληθεί και να δώσει λύση ο όποιος Δήμαρχος , αποτελεί μεν πρόκληση, απαιτεί όμως χρόνο και εγκυμονεί κινδύνους.

Γνωρίζω ότι η ελεύθερη, δική μας Α ζώνη είναι αρκετά μεγάλη σε έκταση. Δεν είναι δύσκολο να αναθέσει ο δήμος σε ένα ίδρυμα αμερόληπτο και εξειδικευμένο (Πολυτεχνείο π.χ.)την εκπόνηση μιας μελέτης χωροταξικής και περιβαλλοντολογικής. Με την ολοκλήρωσή της να αγωνιστούμε όλοι , αν χρειαστεί να ενταχθεί στο σχέδιο και ένα μικρό μέρος της , για να αποκατασταθούν οι όποιες αδικίες και για να δείξει η πολιτεία την κοινωνική της ευαισθησία. Να αποκατασταθούν όλοι αυτοί οι οποίοι έχουν νόμιμους - έγκυρους τίτλους ιδιοκτησίας , οι αδικημένοι, και αυτοί οι οποίοι μένουν στα παραπήγματα ,που πιθανόν να μην έχουν μεν τίτλους, μένουν εκεί όμως αρκετές δεκαετίες. Οριοθέτηση κατά μήκος της πόλης με τοίχο και περιφερειακό δρόμο (βλέπε Αργυρούπολη) έτσι ώστε ο κάθε επίδοξος καταπατητής όταν φτάνει εκεί να κάνει μεταβολή!! Οργανωμένη δενδροφύτευση με σύγχρονα συστήματα πυροπροστασίας σε όλο το βουνό (και στη Β ζώνη) , δημιουργία σχολείων, αθλητικών κέντρων , αναψυκτηρίων , θεάτρων, ποδηλατοδρόμων , μονοπατιών , και γενικότερα χώρων αναψυχής ακόμα και ενός δημοτικού νοσοκομείου.

Το βουνό κατά την άποψή μου δεν πρέπει να είναι πρόβλημα αλλά να αποτελεί πηγή ζωής για όλους μας. Ιδιαίτερα για όσους ζουν στην Τερψιθέα η οποία έχει «κυριολεκτικά πνιγεί» από τη δόμηση. Στη χαρακτηρισμένη Α ζώνη από το νόμο μπορεί ο Δήμος να δημιουργήσει ένα ουσιαστικό πνεύμονα ζωής για την πόλη. Με δυναμική προσπάθεια ,μελέτη, αγνή πρόθεση , χωρίς ιδιοτέλεια, μπορεί και πρέπει να λυθεί το θέμα πριν δημιουργηθεί το «Πανόραμα Γλυφάδας» ή στην καλύτερη περίπτωση, πριν μετατραπεί σε απέραντη χωματερή. «Ένα ταξίδι χιλίων χιλιομέτρων αρχίζει με ένα βήμα» τονίζει ο Κινέζος φιλόσοφος Λάο Τσε, και πιστεύω ότι αυτό το βήμα πρέπει να γίνει τώρα!

Έργα…….. και ημέρες

Δεν πέρασαν μόνο λίγες μέρες που η πόλη μας μετατράπηκε σε…. «Βιστωνίδα». Μια σύντομη μπόρα ήταν αρκετή για να δουν αρκετοί άνθρωποι τις περιουσίες τους να καταστρέφονται ,ευτυχώς δεν θρηνήσαμε και ανθρώπινα θύματα.
Η Δημοτική αρχή απούσα για άλλη μια φορά!
1.-Γιατί δεν προχωρούν άραγε τα αποχετευτικά για τα όμβρια;
2.-Γιατί να ζούμε σε ένα από τα ποιο όμορφα προάστια σε συνθήκες που ίσως και στο ποιο μικρό χωριό δεν υπάρχουν;
3.-Είναι δυνατόν μετά από δύο χρόνια διοίκησης να μην έχουν κατεδαφίσει ούτε μια κεραία κινητής τηλεφωνίας; Ούτε καν αυτές που είναι δίπλα στα σχολεία;
4.-Είναι δυνατόν να μην μπορούν να περιποιηθούν στοιχειωδώς τα σχολεία ή τις παιδικές χαρές; Είναι δυνατόν να μη μπορούν να προσδιορίσουν δρόμους στους οποίους θα γίνεται λαϊκή αγορά και για να μην έρθουν σε αντιπαράθεση με ορισμένους να την καταργούν;
5.- Να χάνουν τα οικόπεδα που ήταν χαρακτηρισμένα χώροι για σχολεία και παράλληλα να προσκυρώνουν δρόμους υπέρ των παρακείμενων οικοπέδων και μάλιστα σε τιμές «Βατοπεδίου»; Αυτή δυστυχώς είναι η δημοτική μας αρχή η οποία μάλιστα έχει στις τάξεις της αρκετούς, επαγγελματίες δημοτικούς συμβούλους, με αρκετή εμπειρία θέλω να πιστεύω.
Έργα υποδομής δεν γίνονται! Άλλου είδους όμως έργα και ημέρες είναι σε άνθιση……
1.-Ευσυνείδητοι νέοι σχετικά υπάλληλοι μετακινούνται σε παροπλισμένες θέσεις με αιτιολογικό ότι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, το είδαν μετά από δύο χρόνια,
2.-σαρανταπεντάρια (μη φανταστείτε πιστόλια, αλλά χιλιάδες Ευρώ) μοιράζονται ασύστολα , δεκαχίλιαρα από την δημαρχιακή επιτροπή επίσης,
3.- οι πολιτιστικοί σύλλογοι που δραστηριοποιούνται στην πόλη δεν έχουν πάρει ακόμα την επιχορήγηση του 2008 ,
4.-δημοτικά συμβούλια αναβάλλονται γιατί κάποιες ομάδες συμβούλων της διοίκησης δεν προσέρχονται στις συνεδριάσεις και έτσι δεν υπάρχει πλειοψηφία,
5.-παραιτήσεις θεωρώ έντιμων και ενάρετων αντιδημάρχων άρχισαν,
6.-οι διαφημιστικές πινακίδες μοιάζουν με Λερναία Ύδρα, μια γκρεμίζει ο δήμαρχος συνοδεία δημοσιογράφων και φωτογράφων δεκάδες ξεφυτρώνουν την επομένη,
7.-οι καταπατητές έχουν υψώσει σημαία στην κορυφή του βουνού και οι αθίγγανοι στην παραλία και άλλα πολλά συμβαίνουν στα δημοτικά πράγματα της πόλης μας. Τώρα θα με ρωτήσετε: Δήμαρχο δεν έχουμε; Προσωπικά πιστεύω ότι πρόκειται για θεατή! Και το λέω αυτό γιατί μόνο στις πολιτιστικές εκδηλώσεις είναι παρών.
Πιστεύω ακράδαντα ότι αν υπήρχε τρόπος να κάνει εκλογές για να φύγει το συντομότερο θα το είχε πράξει. Δεν είναι τίποτα διαφορετικό η πόλη μας από μια μικρογραφία της Ελληνικής κοινωνίας και η δημοτική μας αρχή μικρογραφία της κυβέρνησης από την οποία και στηρίζεται . Το σύστημα είναι δημαρχοκεντρικό και η αντιπολίτευση δεν έχει περιθώρια να περισώσει την κατάσταση. Ότι καλό έχει συμβεί μέχρι τώρα στην πόλη είναι πρωτοβουλίες και προτάσεις της αντιπολίτευσης.
Ελπίζω να συνεχίσει έτσι, τουλάχιστον η αντιπολίτευση, γιατί από την διοίκηση έχω απογοητευτεί όπως και οι περισσότεροι συμπολίτες μας.

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΑ ΚΟΙΝΑ Του Ανδρέα Μακρογκίκα*

“Οι πολίτες στο σύνολό τους δεν συμμετέχουν στα κοινά του δήμου τους» είναι η στερεότυπη διατύπωση όσων πρωταγωνιστούν στα δημοτικά δρώμενα. Διαπίστωση εσφαλμένη αφού όταν παρέχεται η δυνατότητα συμμετοχής στον πολίτη σε δραστηριότητα που τον εκφράζει, τότε αυτός λαμβάνει μέρος.

Το πρόβλημα βρίσκεται στο πως αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί πρωταγωνιστές την συμμετοχή. Κατά κανόνα θέλουν τους πολίτες να γεμίζουν αίθουσες ή υπαίθριους χώρους, στους οποίους πρόκειται να μονολογήσουν. Τους προσφέρουν μονοσήμαντη επικοινωνία, όπου ο ένας μεταδίδει τις απόψεις του και οι άλλοι επιθυμεί παθητικά να τις αποδεχτούν. Στη διαδικασία αυτή δεν υπάρχει η συμμετοχή των πολλών.

Εκεί δε που η συμμετοχή γίνεται παρωδία είναι όταν ζητούνται οι απόψεις των παρευρισκομένων μετά την εισήγηση του μόνου ομιλητή. Ο μονόλογος αυτός που βαπτίζεται διάλογος ο πρωταγωνιστής έρχεται με αποκρυσταλλωμένες απόψεις και οι λαμβάνοντες τον λόγο απευθύνονται συνήθως σε «ώτα μη ακουόντων».

Η συμμετοχή απαιτεί αμφίδρομη σχέση! Αυτό επιτυγχάνεται στην περίπτωση που το θέμα είναι συγκεκριμένο και οι μετέχοντες σε περιορισμένο αριθμό, γύρω στα είκοσι άτομα, οι οποίοι προσέρχονται αυθόρμητα γιατί η συζήτηση αυτή είναι στα ενδιαφέροντά τους. Ο περιορισμένος αριθμός των συμμετεχόντων δημιουργεί περιβάλλον όπου ακούγονται κυριολεκτικά όλες οι απόψεις και παράγονται ιδέες. Στις προηγμένες δημοκρατικές διαδικασίες οι φορείς που οργανώνουν αυτής της μορφής συναντήσεις φροντίζουν να καταγράφουν τις απόψεις και τις ιδέες που αναφέρονται σε τράπεζες πληροφοριών ή γίνεται απλή τοπική καταγραφή. Οι πολιτικοί αντλούν από εκεί νέες ιδέες και εξειδικευμένοι εκτιμούν το κόστος υλοποίησης. Οι πολιτικοί, με την κυριολεκτική σημασία του όρου, που χρησιμοποιούν αυτές τις μορφές πληροφόρησης έχουν τη δυνατότητα να ξεφύγουν από την αοριστολογία και τον λαϊκισμό, προσφέροντας απόψεις κατά κανόνα καινοτόμες και λειτουργικές.

Η συμμετοχή του πολίτη δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στις πολιτικές δραστηριότητες. Όλοι οι δημότες δεν αρέσκονται σε πολιτικές συναντήσεις. Υπάρχουν κάτοικοι που τους αρέσει να αθλούνται, να παίζουν θέατρο, να χορεύουν, η φωτογραφία, το διάβασμα και πολλές άλλες δραστηριότητες που τους εκφράζουν, τους ευχαριστούν, τους καλλιεργούν και τους ανανεώνουν από την καθημερινότητα.

Ο δήμος πρέπει να φροντίζει να τους συσπειρώνει σε ομάδες, σε ομίλους, με το ειδικό θέμα του κοινού ενδιαφέροντος. Τους παρέχεται χώρος για συνάθροιση, τους προσφέρονται οι πρώτες ύλες που απαιτούνται να δημιουργήσουν, τους προσλαμβάνει ειδικούς που τους βοηθούν να γνωρίσουν καλύτερα την ερασιτεχνική ενασχόλησή τους, καθώς και κάθε άλλη διευκόλυνση που ενισχύει την συμμετοχή τους.

Οι δραστηριότητες αυτές σήμερα υπάρχουν αλλά λειτουργούν περιορισμένα και υποβαθμισμένα γιατί δεν εμπνέουν για την χρησιμότητα τους τούς κυβερνώντες της τοπικής εξουσίας. Νομίζουν ότι ανεβάζουν το κύρος τους προσφέροντας «πυροτεχνήματα» όπως παραστάσεις με περιοδεύοντες θιάσους ή συναυλίες, σε ακατάλληλους χώρους που υποβαθμίζουν το θέαμα και έχουν υψηλότατο κόστος. Τα θεάματα αυτού του είδους μπορεί να τα παρακολουθήσει σε κατάλληλους χώρους ο πολίτης με μικρότερο κόστος είτε αγοράζοντας ο ίδιος το εισιτήριο ή επιχορηγώντας το.

Οι δραστηριότητες που ενισχύουν τη συμμετοχή επεκτείνονται και στον εθελοντισμό με κοινωνική δραστηριότητα. Με αυτό τον τρόπο για παράδειγμα η τοπική πυροσβεστική υπηρεσία ενισχύεται με πρόσθετο ανθρώπινο δυναμικό που σε μια θεομηνία το έργο της γίνεται αποτελεσματικότερο εμποδίζοντας την δυστυχία να πάρει διαστάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μεγάλες πυρκαγιές της Πελοποννήσου, όπου έδρασαν οι πολίτες συντονισμένοι με τις ειδικές κρατικές δυνάμεις τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά θετικά.

Υπάρχουν οργανώσεις που όλο το χρόνο ασχολούνται με την φροντίδα των αναξιοπαθούντων που στελεχώνονται σε όλα τα στάδια από εθελοντές. Με αυτές τις οργανώσεις συνεργάζεται ο δήμος στην υλοποίηση συγκεκριμένων φιλανθρωπιών αξιοποιώντας την εργασία και την εμπειρία αυτών των ανθρώπων.

Οι κάτοικοι που βγαίνουν από το σπίτι τους και δημιουργούν πολιτισμό και προσφέρουν και κοινωνικό έργο, «δένονται» με τον τόπο τους. Καθήκον της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι να ενισχύει και να αξιοποιεί αυτήν την ανθρώπινη τάση.

Καθηγητής Μέσης εκπαίδευσης στο Γ’ Γυμνάσιο Γλυφάδας.

Καθαρή Γλυφάδα

«Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά» λέει ο λαός μας και απ’ ότι φαίνεται από τη μια η κυβέρνηση με τα φορολογικά και από την άλλη η διοίκηση του δήμου με την βρώμα και την δυσωδία που διατηρεί στην πόλη , μας θέλουν να είμαστε ραγιάδες και όχι άρχοντες. Ταυτίζονται εξ’ άλλου απόλυτα και στην λογική και στην φιλοσοφία και στις πολιτικές τους.

Η καθαριότητα σε μια πόλη δείχνει στον κάθε επισκέπτη άλλα και στους συμπολίτες ,του εκάστοτε δημάρχου και του αρμοδίου αντιδημάρχου, τον πολιτισμό τους, την κουλτούρα τους ,την ποιότητα ζωής της πόλης και σε ορισμένες περιπτώσεις και τον σκοπό για τον οποίο ασχολήθηκαν με τα κοινά. Στην πόλη μας οι αρμόδιοι, όχι απαραίτητα οι τωρινοί, άσκησαν πολιτικές οι οποίες δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Η πόλη βρωμάει κι αυτοί καμαρώνουν σχεδόν σε όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις για το αξίωμά τους.

Κανένας προγραμματισμός ,καμία ενέργεια ουσιαστικής παρέμβασης , χρόνια απαξίωση στον τομέα αυτόν και όχι μόνο. Ελλείψεις προσωπικού και μέσων ,λένε ,καθιστούν ανέφικτη την στοιχειώδη έστω καθαριότητα και τον κάθε κάδο απορριμμάτων σε χώρο άμεσου κινδύνου για την μετάδοση ασθενειών και γενικότερα για τη δημόσια υγεία.

Και το ερώτημα εύλογο: Η προηγούμενη δημοτική αρχή πριν αποχωρήσει διεξήγαγε διαγωνισμό για την απόκτηση μέσων. Όταν αναλάβατε την διοίκηση τον σταματήσατε. Είσαστε δύο χρόνια δημοτική αρχή , τι έχετε κάνει έτσι ώστε να έχετε και μέσα και προσωπικό; Και η απάντηση κατ’ αυτούς εντελώς φυσιολογική, κατ’ εμάς του φορολογούμενους συμπολίτες τους ,αρκετά πιο επώδυνη: προκηρύχτηκε εκ νέου ο ίδιος διαγωνισμός χωρίς καμία διαφοροποίηση απλά επειδή πέρασαν και δυο χρόνια είναι πιο δαπανηρά αυτά τα οποία θα αγοραστούν. Ο νοών νοείτω !Αυτό βεβαίως είναι η μία παράμετρος.

Έχω την εντύπωση ότι δεν υπάρχει στο Δήμο Γλυφάδας καν κανονισμός καθαριότητας όπως συμβαίνει σε όλους τους σύγχρονους δήμους, και αν έγινε δεν έχει εφαρμοστεί. Καμία ενημέρωση καμία επικοινωνία με τους δημότες μέχρι τώρα δεν έχει γίνει .

Πετάει όποιος θέλει ,ότι θέλει ,από στρώματα ,κλαδιά ,μέχρι ότι μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου, όπου θέλει….. και η αποκομιδή γίνεται «τυχαία». Οι κάδοι δεν έχουν πλυθεί ποτέ, και τα πολυσύχναστα πεζοδρόμια όχι μόνο δεν έχουν πλυθεί ,έχω αμφιβολίες και για το αν έχουν ποτέ σκουπιστεί . Όλα τα φρεάτια της πόλης επίσης. Βουνό ,παραλία ,κοινόχρηστοι χώροι στην ίδια άθλια και βρωμερή κατάσταση.

Νομίζω ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Δεν μπορούμε να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας στο Θεό Αίολο ή στην ξαφνική μπόρα προκειμένου να καθαριστούμε. Πρέπει αυτοί οι οποίοι διοικούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να σκύψουν πάνω από αυτό το χρόνιο πρόβλημα και να δώσουν λύσεις .Δε χρειάζεται να είναι κανείς Αϊνστάιν για να το καταφέρει !!

‘Όραμα και διάθεση για δουλειά χρειάζεται, αλλά απ ότι βλέπουμε αυτά , αν τα είχαν , τα έχει αφαιρέσει από τους αρμοδίους η λάμψη της εξουσίας.

Το πάθημα που πρέπει να μας γίνει μάθημα

Φτάνει στη μέση σχεδόν τη θητεία της η δημοτική αρχή. Όλοι οι Δήμαρχοι, εκτός μερικών εξαιρέσεων , συμμορφώθηκαν και προκάλεσαν το ανοιχτό δημοτικό συμβούλιο μέχρι το τέλος Ιουνίου όπως ορίζει ο νέος κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων. Εκεί έκαναν τον απολογισμό των πεπραγμένων της προηγούμενης περιόδου και εξήγγειλαν τον προγραμματισμό τους για την επόμενη χρονιά.

Η δημοτική αρχή της πόλης μας ανήκει στις εξαιρέσεις. Και αυτό γιατί δεν έχει τίποτα απολύτως να μας δείξει. Κανένα έργο υποδομής δεν ξεκίνησε , και όσα ήταν σε εξέλιξη σταμάτησαν, ούτε καν ένα έργο ανταποδοτικό, και το ακόμα πιο λυπηρό είναι ότι μάλλον δεν έχει προγραμματίσει τίποτα για την επόμενη χρονιά. Ίσως ακούγομαι υπερβολικός αλλά δυστυχώς ,όπως και εσείς διαπιστώνετε ,έτσι είναι τα πράγματα.

Το μόνο που μπορεί να πει ότι ολοκλήρωσε η παρούσα αρχή είναι η κεντρική πλατεία έκτρωμα, και απ ότι δείχνει αφού ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί, το παλιό δημαρχείο έκτρωμα το οποίο ως γνωστόν ήταν σημείο αναφοράς για την πόλη . Αυτά και μόνο αυτά μπορεί κανείς να χρεώσει στην δημοτική μας αρχή ,και αυτή με τη σειρά της χρεώνει τους ταλαίπωρους δημότες με εκατομμύρια Ευρώ, που κόστισαν αυτά τα έργα επί πλέον του προϋπολογισμού τους , τα οποία μάλιστα προγραμματίστηκαν και ξεκίνησαν να κατασκευάζονται από προηγούμενη διοίκηση.

Οι παρατάξεις που στήριξαν την δεύτερη Κυριακή των εκλογών ,και τελικά εκανάν διοίκηση την παρούσα διοίκηση ,είτε με την ψήφο τους είτε με την αποχή τους αισθάνονται προφανώς δικαιωμένες. Γι’ αυτό και ταυτίζονται και υπερψηφίζουν ,ακόμα και σήμερα , πολλά θέματα των δημοτικών συμβουλίων τα οποία είναι αντίθετα στα συμφέροντα της πόλης και των κατοίκων της (δάνειο κλπ).Και γι’ αυτό δεν επιβάλλουν , όπως έχουν το δικαίωμα, το ανοιχτό δημοτικό συμβούλιο. Είμαι βέβαιος ότι γνώριζαν τι θα συμβεί . Με την επιλογή τους ,διατηρώντας δηλαδή την πόλη στο τέλμα, οι μεν υπολόγιζαν ότι θα είναι στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων για την επόμενη τετραετία ,μέσα δηλαδή στο πολιτικό παιχνίδι, οι άλλοι αλαζονικά πίστευαν και πιστεύουν ότι είναι οι μόνοι που μπορούν να «σώσουν» την πόλη, και μάλιστα ξεκίνησαν να «σώζουν» με «συμβολικές» δενδροφυτεύσεις, όπως εντελώς συμβολικές είναι και οι υπόλοιπες παρεμβάσεις τους .

Αυτοί λοιπόν που εσείς τιμήσατε με την ψήφο σας την πρώτη Κυριακή γιατί πιστέψατε ότι ενεργούν για το κοινό καλό , για το καλό της πόλης, δεν έκαναν τίποτα περισσότερο την δεύτερη Κυριακή, παρασύροντας και εσάς , από το να σώσουν πολιτικά τον εαυτό τους.

Εύχομαι και ελπίζω το πάθημα να μας έγινε μάθημα ,και να είναι αυτή η διοίκηση της Γλυφάδας ,η τελευταία που δεν είναι ικανή να ανταποκριθεί ούτε σε απλά καθημερινά προβλήματα.

Πολιτική διαφ-θ-ορά

Τον τελευταίο καιρό γίνεται λόγος για διαφθορά και διαπλοκή υπουργών , πρώην και νυν , ή άλλων αξιωματούχων. Δεν νομίζω ότι πέφτει κάνεις από τα σύννεφα. Οι μόνοι που δείχνουν ότι ξαφνιάζονται είναι οι εμπλεκόμενοι. Όλοι γνωρίζουμε το τι συμβαίνει, αφού όλοι σχεδόν γινόμαστε μάρτυρες καθημερινά σε περιπτώσεις διαφθοράς. Δε θα μπορούσε να συμβαίνει το αντίθετο άλλωστε σε μια χώρα η οποία, καταγεγραμμένο από την euro stat*, κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις πανευρωπαϊκά στην διαφθορά.

Το εύλογο ερώτημα αν κάποιοι αιρετοί σε τοπικό ή κεντρικό πολίτικο επίπεδο είναι διεφθαρμένοι ,εύκολα απαντιέται. Είναι δυνατόν όμως το σύστημα να τους καλύπτει ή εν πάση περίπτωση να μην τους αποκαλύπτει ; Είναι μήπως πιο σάπιο απ’ ότι πιστεύουμε ; Πιστεύω πως όχι. Γιατί αν συμβαίνει το αντίθετο αυτή η χώρα πρέπει να γυρίσει στην εποχή του νομοθέτη Σόλωνα .

Δεν είμαι της άποψης ότι οι ευρωπαίοι υπερτερούν σε σχέση με εμάς, υπάρχουν και εκεί κοινωνικές ανισότητες και άλλα σοβαρά προβλήματα, αλλά οι πολίτες σέβονται την δημοκρατία και τους κανόνες της. Πρόσφατα για παράδειγμα με το σκάνδαλο SIEMENS, που αποκαλύφθηκε ότι εμπλέκονται Νορβηγοί αξιωματούχοι, η σοβαρή κυβέρνηση της Νορβηγίας σταμάτησε όλες τις προμήθειες από την εν λόγω εταιρία για 5 χρόνια πριν ακόμα η δικαιοσύνη έχει αποδείξεις για το αν υπάρχουν ένοχοι ή όχι . Στην Ελλάδα συνεχίζουν ακάθεκτοι να ………προμηθεύουν .

Όλα αυτά συμβαίνουν και εξ αιτίας μιας άλλης, ίσως παγκόσμιας, πρωτοτυπίας την οποία κατέχουμε. Οι ειδήμονες συνήθως δημοσιογράφοι, αυτοί δημιουργούν και «κλίμα», ανακάλυψαν ότι υπάρχει, άκουσον άκουσον, ελαστικότητα στους νόμους. Και ενώ στην ουσία ελαστικότητα έχει ένας νόμος όταν δεν επισύρει βαριές ποινές οι ειδήμονες περνούν το μήνυμα της ατιμωρησίας για την παραβίαση αυτού του νόμου . Συνεδριάζουν, αποφασίζουν και γνωμοδοτούν live εκ παραθύρου, ως Άρειος Πάγος. Αυτό πραγματικά μπορεί να μας χαρίσει μια θέση, ως χώρα στο βιβλίο Γκίνες.

Η πολυνομία που υπάρχει είναι γεγονός ότι δεν βοηθά πάντα. Έχει δημιουργήσει ένα κράτος εν κράτη, όπου ο καθένας ερμηνεύει τους νόμους όπως τον βολεύει και συμπαρασύρει εκτός από την κοινή γνώμη και τους ειδικούς. Οδηγεί σε λήθαργο, ενδεχομένως εσκεμμένο, και τους θεσμούς. Κανείς δεν αντιδρά.

Ο κυρίαρχος λαός στον οποίο στηρίζεται η δημοκρατία μας, την ημέρα που πραγματικά είναι κυρίαρχος, δεν στέλνει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Την ημέρα των εκλογών οι περισσότεροι ψηφοφόροι μεταφέρουν απλά το ψηφοδέλτιο από την τσέπη τους στον φάκελο. Όχι βέβαια επειδή αυτό είναι απόφαση τους μετά από αναζήτηση ή πολιτική σκέψη . Απλά έτσι θεωρούν ότι « εξασφαλίζουν τον μπάρμπα στην Κορώνη» και ας τους είναι και αχρείαστος. Τα σημάδια από την εποχή της τουρκοκρατίας δεν έχουν χαθεί, και ας πέρασαν αιώνες. Η δουλοπρέπεια καλά κρατεί και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πολύ έντονη. Αυτή είναι η λογική του κυριάρχου λαού γι’ αυτό και μας κυβερνούν αυτοί που μας αξίζουν. Πιστεύω όμως ότι υπάρχουν καλύτεροι.

Πρέπει να ασχοληθούμε λίγο μεν, σοβαρά δε εμείς οι πολίτες και να είστε σίγουροι ότι θα τους βρούμε. Θα βρούμε ανθρώπους οι οποίοι έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία στην κοινωνία που ζουν και είναι ικανοί να διοικήσουν. Μην περιμένουμε να μας τους υποδείξουν τα μέσα ενημέρωσης, και αυτό γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν «πουλάνε» ή δεν συμβιβάζονται και κατά την λογική των μέσων δεν προβάλλονται .

Αν ψάξουμε θα βρούμε πολλούς τέτοιους ανθρώπους στην πολιτική ζωή, οι οποίοι δεν καταγράφουν τα αυτονόητα στα προτερήματα τους, δεν ζουν στην εικονική πραγματικότητα, βιώνουν καθημερινά και οι ίδιοι τα προβλήματα, έχουν ουσία και πρωτίστως είναι έντιμοι. Επιβάλλεται βέβαια να σηκωθούμε από τον καναπέ μας και να πάψουμε να είμαστε δουλοπρεπείς!

*έγκριτα στατιστικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης