Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

Ατομική η ευθύνη, συλλογική η δράση, ελπιδοφόρο το αποτέλεσμα.

Γεγονός αξιέπαινο και αξιόλογο , αυτό της Κυριακής 15/2/2009 που με πρωτοβουλία του Συλλόγου για την Προστασία και Ανάπτυξη του Υμηττού και του ραδιοφωνικού σταθμού Σκάϊ σε συνεργασία και με τον Δήμο Γλυφάδας διοργανώνεται αναδάσωση στην Αιξωνή.

Πράξη που από μόνη της δεν μπορεί να μας βγάλει από το αδιέξοδο της σχεδόν ολοκληρωτικής καταστροφής ,η οποία επιχειρήθηκε τα τελευταία χρόνια στο περιβάλλον. Είναι γεγονός ,ότι δεν μπορούμε εμείς να σώσουμε το περιβάλλον, μπορούμε όμως και επιβάλετε να σταματήσουμε να το καταστρέφουμε , να μην λειτουργούμε ανεύθυνα και ο καθένας από την θέση του να αποτρέπει κάθε είδους ενέργεια η οποία άμεσα ή μεσομακροπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσει βλάβη. Πιστεύω ότι εμείς που θέλουμε και βρισκόμαστε στην παραγωγική διαδικασία έχουμε μεγάλη ευθύνη. Θεωρώ ότι από κανέναν δεν κληρονομήσαμε το δικαίωμα να το καταχραστούμε με τον πλέον απάνθρωπο τρόπο, αντίθετα θεωρώ ότι το έχουμε δανειστεί! Το δανειστήκαμε από τις επόμενες γενιές οι οποίες έχουν δικαίωμα να ζήσουν αφού ως γνωστόν ταυτίζεται με τη ζωή.

Οτιδήποτε δανεικό επιστρέφεται και οφείλουμε να τους το επιστρέψουμε τουλάχιστον προστατευμένο από καταστροφές . Αυτό θα βρει από μόνο του τον τρόπο να αναπλαστεί και να προσφέρει και πάλι τις υπηρεσίες του. Η Αιξωνή και σχεδόν ολόκληρος ο Υμηττός είναι σημείο αναφοράς το οποίο επιτάσσει αυτή την προστασία, αφού ζούμε σε μία πόλη ιδιαιτέρως και ποικιλοτρόπως ρυπογόνα . Αν λάβει κανείς υπ’ όψη του και το γεγονός ότι κάποιοι «ανεγκέφαλοι» πριν από χρόνια τον έκαψαν ολοκληρωτικά και κάθε καλοκαίρι ανά τμήματα, για να έρθουν κάποιοι άλλοι επιτήδειοι αργότερα να τον οικοπεδοποιήσουν, οι οποίοι ευτυχώς σε ορισμένες περιπτώσεις λογοδοτούν στην δικαιοσύνη, εύκολα καταλαβαίνει ότι αδιαφορία σημαίνει καταστροφή!

Οι Δημοτικές αρχές έχουν μεγάλη ευθύνη για την κατάντια του βουνού μας το οποίο θα μπορούσε να μετατραπεί σε πνεύμονα ζωής για την πόλη. Η παρούσα την μεγαλύτερη, αφού δυο χρόνια τώρα, αν και είχε ανακοινώσει προεκλογικά στο πρόγραμμά της διάφορες δράσεις για την αξιοποίηση του ,ουδέποτε έκανε έστω την αρχή. Περιορίστηκε μόνο, συνοδεία καμερών, στην απομάκρυνση κάποιων συρματοπλεγμάτων, τα οποία πριν καλά καλά φύγουν οι μπουλντόζες από εκεί , αντικαταστάθηκαν από τους καταπατητές. Δεν ευαισθητοποιήθηκε να σώσει ενώ μπορούσε, αλληθωρίζοντας κυριολεκτικά στην κοπή προ ημερών αρκετών μεγάλων δέντρων σε άλλα σημεία της πόλης !

Δίνεται πιστεύω μοναδική ευκαιρία τώρα , μετά από πάρα πολλά χρόνια στη Δημοτική Αρχή να τερματίσει τη δράση των επίδοξων καταπατητών, αφού για πρώτη φορά οδηγούνται με «ονοματεπώνυμα» ενώπιων της δικαιοσύνης άνθρωποι οι οποίοι αποπειράθηκαν να καταπατήσουν με νομιμοφανείς διαδικασίες αρκετά στρέμματα , και να βάλει τέλος συνολικά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του βουνού. Η αδιαφορία συνεχίζεται παρόλο που Δημοτικός Σύμβουλός της έχει καταθέσει γραπτό αίτημα ,το οποίο μάλιστα είδε το φώς της δημοσιότητας, για την παράσταση του Δήμου στο συγκεκριμένο δικαστήριο ως πολιτική αγωγή.

Ας ελπίσουμε ότι αυτή η αναδάσωση του ΣΠΑΥ και του ΣΚΑΙ θα αφυπνίσει συνειδήσεις, θα γίνει σύνθημα για τους νέους μας και θα στείλει σαφές μήνυμα για τις προθέσεις των πολιτών προς όλους, αρμοδίους και αναρμοδίους!