Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

Βουνό : Από πρόβλημα, πνεύμονας για την πόλη.


Είναι πάρα πολλές οι προκλήσεις για όποιον θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με την πόλη μας. Το βουνό για παράδειγμα δεν είναι μια πολύ μεγάλη πρόκληση μόνο γι’ αυτόν που θέλει να δημιουργήσει κάτι για το κοινό καλό ,είναι το ίδιο μεγάλη και γι’ αυτούς που ορέγονται μέγαρα και πολυκατοικίες. Και μη φανταστείτε ότι αυτοί είναι λίγοι ή «μικροί»! Είναι σε όλους γνωστό, ότι υπάρχει ήδη μία υπόθεση η οποία «τρέχει» στα δικαστήρια, για καταπάτηση οικοπέδων στην Αιξωνή ,με αρκετούς και «επώνυμους» κατηγορουμένους. Είναι επίσης γνωστό ότι αυτή η υπόθεση είναι η κορυφή του παγόβουνου.

Εκατοντάδες είναι οι καταπατητές οι οποίοι δεν χαρακτηρίζονται παρά μόνο από απληστία. Εκατοντάδες ακόμα ιδιοκτήτες με τίτλους ιδιοκτησίας , άλλοι κατάφεραν να δουν και άλλοι να μη δουν τα οικόπεδά τους εντός σχεδίου ,σε κάποιες περιπτώσεις ίσως και με αμφισβητούμενες διαδικασίες. Δεκάδες επίσης οι καταπατητές οι οποίοι δεν έχουν παρά μόνο ένα μικρό παράπηγμα το οποίο μάλιστα το χρησιμοποιούν ως κύρια , μόνιμη κατοικία για να στεγάσουν την οικογένειά τους, χωρίς ηλεκτρικό και το σημαντικότερο χωρίς νερό. Είναι άνθρωποι οι οποίοι όντως δεν έχουν «στον ήλιο μοίρα» . Εναποθέτουν τις ελπίδες τους στους επιτήδειους υποψηφίους δημάρχους ,οι οποίοι αποσπούν με υποσχέσεις την ψήφο τους και τους κρατούν ομήρους σχεδόν 50 χρόνια τώρα.

Το θέμα είναι πολύπλευρο! Η απόφαση να ασχοληθεί και να δώσει λύση ο όποιος Δήμαρχος , αποτελεί μεν πρόκληση, απαιτεί όμως χρόνο και εγκυμονεί κινδύνους.

Γνωρίζω ότι η ελεύθερη, δική μας Α ζώνη είναι αρκετά μεγάλη σε έκταση. Δεν είναι δύσκολο να αναθέσει ο δήμος σε ένα ίδρυμα αμερόληπτο και εξειδικευμένο (Πολυτεχνείο π.χ.)την εκπόνηση μιας μελέτης χωροταξικής και περιβαλλοντολογικής. Με την ολοκλήρωσή της να αγωνιστούμε όλοι , αν χρειαστεί να ενταχθεί στο σχέδιο και ένα μικρό μέρος της , για να αποκατασταθούν οι όποιες αδικίες και για να δείξει η πολιτεία την κοινωνική της ευαισθησία. Να αποκατασταθούν όλοι αυτοί οι οποίοι έχουν νόμιμους - έγκυρους τίτλους ιδιοκτησίας , οι αδικημένοι, και αυτοί οι οποίοι μένουν στα παραπήγματα ,που πιθανόν να μην έχουν μεν τίτλους, μένουν εκεί όμως αρκετές δεκαετίες. Οριοθέτηση κατά μήκος της πόλης με τοίχο και περιφερειακό δρόμο (βλέπε Αργυρούπολη) έτσι ώστε ο κάθε επίδοξος καταπατητής όταν φτάνει εκεί να κάνει μεταβολή!! Οργανωμένη δενδροφύτευση με σύγχρονα συστήματα πυροπροστασίας σε όλο το βουνό (και στη Β ζώνη) , δημιουργία σχολείων, αθλητικών κέντρων , αναψυκτηρίων , θεάτρων, ποδηλατοδρόμων , μονοπατιών , και γενικότερα χώρων αναψυχής ακόμα και ενός δημοτικού νοσοκομείου.

Το βουνό κατά την άποψή μου δεν πρέπει να είναι πρόβλημα αλλά να αποτελεί πηγή ζωής για όλους μας. Ιδιαίτερα για όσους ζουν στην Τερψιθέα η οποία έχει «κυριολεκτικά πνιγεί» από τη δόμηση. Στη χαρακτηρισμένη Α ζώνη από το νόμο μπορεί ο Δήμος να δημιουργήσει ένα ουσιαστικό πνεύμονα ζωής για την πόλη. Με δυναμική προσπάθεια ,μελέτη, αγνή πρόθεση , χωρίς ιδιοτέλεια, μπορεί και πρέπει να λυθεί το θέμα πριν δημιουργηθεί το «Πανόραμα Γλυφάδας» ή στην καλύτερη περίπτωση, πριν μετατραπεί σε απέραντη χωματερή. «Ένα ταξίδι χιλίων χιλιομέτρων αρχίζει με ένα βήμα» τονίζει ο Κινέζος φιλόσοφος Λάο Τσε, και πιστεύω ότι αυτό το βήμα πρέπει να γίνει τώρα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: